De Antoonshoeve
In 2021 hebben wij, John en Astrid, een boerderij gekocht. De boerderij was voorheen van de familie Tiedink. Op een prachtige plek tussen Apeldoorn en Deventer in Terwolde gelegen.
Steeds vaker dachten wij aan het buitenleven. De vrijheid die uitgaat van een agrarische omgeving in prachtige natuur.
Wij maakten een afspraak om de plek te bezichtigen. De makelaar die ons de nostalgische boerderij liet zien vertelde over de vele authentieke details en de eventuele mogelijkheden.
Dit is onze plek
Binnen overviel ons het gevoel van nostalgie. De ruimtes leken wel een museum en de sfeer die er heerste sprak ons aan. Wij merkten dat er met zorg, liefde en betrokkenheid voor de boerderij gezorgd was.
Eenmaal op de donkere deel aangekomen en de grote deeldeuren opengingen beleefden wij een magisch moment, een prachtig uitzicht!
Terwijl het licht door de oude deel naar binnen viel, keken wij elkaar aan en dachten hetzelfde: Dit is onze plek!
Het allereerste begin
In 1920 is de boerderij gebouwd. Albertus en zijn vrouw Gerritdina begonnen een veehouderij. Ze hielden zich voornamelijk met koeien bezig. Het stel kreeg 7 kinderen waaronder Antoon. Het familieleven speelde zich door de week af in de boerderij maar op zondag gingen ze naar de Rooms Katholieke kerk in de Vecht (dorpje).
Drie kinderen zijn het klooster in gegaan. Antoon is bij zijn ouders blijven wonen. Hij werkte in de buurt als boerenknecht en in zijn vrije tijd hielp hij zijn vader. Alle kinderen kwamen graag aan de Bekendijk. Ze bleven ook na het verlaten van hun ouderlijkhuis graag terugkomen.
Toen Albertus en zijn vrouw overleden bleef Antoon in de boerderij wonen. Hij had het werk op het erf al jaren eerder van zijn vader overgenomen.
Niet alleen
Antoon leefde samen met koeien, ganzen en kippen op de boerderij. De buren en familie kwamen graag bij hem op visite.
In zijn zondagse pak met stropdas fietste Antoon naar de kerk om de dienst bij te wonen. Antoon verzorgde zichzelf goed maar had geen behoefte aan luxe.
Hij reed geen auto. Hij kookte zijn kostje onder de schouw op een fornuisje in de woonkamer. Antoon had geen douche of toilet. Wassen met water uit de bijkeuken was prima en de ouderwetse poepdoos (wc) voldeed uitstekend. De enige uitspatting was een bed in plaats van de bedstee.

Dit is Noaberschap!
Tot aan zijn dood bleef Antoon wonen in de boerderij. Een buurvrouw kookte voor hem en zorgde dat de boerderij netjes bleef.
Andere buren stalden jongvee bij Antoon zodat hij niet alleen was. Antoon was gek met de buren en zij met hem. Uit betrokkenheid en liefde hielp de buurt Antoon. Dit is Noaberschap!
Op 92-jarige leeftijd overleed Antoon in april 2018. Hij is begraven naast zijn ouders in de Vecht.
De Antoonshoeve staat geregistreerd
De hoeve hebben wij aangepakt en opgeknapt. Met betrokkenheid en liefde hebben wij nu een monument!
Officieel geregistreerd in de gemeente Voorst onder de naam “ De Antoonshoeve”
Wij hebben de naam Antoon gebruikt als eerbetoon aan hem.
Dankzij de familie van Antoon, hebben wij oude foto’s uitvergroot in de studio’s kunnen hangen.
